Επί μισθώσεως ορισμένης διάρκειας ο μισθωτής, στον οποίο παραχωρήθηκε η χρήση του μισθίου, υποχρεούται να καταβάλει το συμφωνημένο μίσθωμα στο μισθωτή, και αν ακόμη αδυνατεί από λόγους που αφορούν τον ίδιο ή δεν θέλει να κάνει χρήση του μισθίου.
Έτσι, αν ο μισθωτής εγκαταλείψει το μίσθιο πριν τη λήξη του συμφωνημένου χρόνου χωρίς νόμιμο ή συμβατικό δικαίωμα, η μίσθωση δεν λύνεται και ο μισθωτής υποχρεούται να καταβάλει το μίσθωμα για ολόκληρο το μέχρι τη λήξη υπόλοιπο χρόνο της μίσθωσης, έστω και αν δεν κάνει χρήση του μισθίου για λόγους που αφορούν τον ίδιο, ή δεν οφείλει κανένα μίσθωμα κατά το χρόνο της εγκατάλειψης του μισθίου.
Περαιτέρω από τη διάταξη του άρθρου 585 ΑΚ, κατά την οποία σε κάθε περίπτωση που του αφαιρέθηκε αργότερα η χρήση που του παραχωρήθηκε ο μισθωτής έχει δικαίωμα να τάξει στον εκμισθωτή εύλογη προθεσμία για να αποκαταστήσει τη χρήση και, αν η προθεσμία περάσει άπρακτη, να καταγγείλει τη μίσθωση, προκύπτει ότι αυτή έχει εφαρμογή όταν ο εκμισθωτής αυθαιρέτως αφαιρέσει τη χρήση του μισθίου από το μισθωτή, όχι δε και όταν ο τελευταίος οικειοθελώς για λόγους που αφορούν τον ίδιο εγκαταλείψει το μίσθιο και μετά την οικειοθελή αποχώρηση του μισθωτή εισέλθει στο μίσθιο ο εκμισθωτής είτε για να προστατεύσει και διασφαλίσει την ιδιοκτησία του, είτε για να το εκμισθώσει σε άλλον είτε για να το χρησιμοποιήσει ο ίδιος και να μη παραμένει κενό, οπότε ο μισθωτής έχει δικαίωμα να αφαιρέσει από το μίσθωμα ό,τι ωφελήθηκε ο εκμισθωτής (άρθρο 596 ΑΚ). ΑΠ 760/2000 ΑρχΝ 52,111, ΝοΒ 49,1302, ΕΕΝ 2001,840.